فیلم از پیج مهندس سعید دل انگیز در کارخانه شروع می شود و ما از طریق ارتباط گیری با این صحنه با ویژگی های سعید و همسرش سیمین، آشنا می شویم. سعید یک تیپ امربر و مطیع را نشان می دهد که هرچه خوشایند سیمین باشد به انجام می رساند و به واقع مردانگی خود را تحت الشعاع علاقه وافر به همسرش قرار داده است. چنین مردی حتی برای سفر تفریحی همسرش، حاضر می شود تا زیر بار قرض 10 میلیونی برود اما زنش خوشحال باشد. سیمین نیز یک کاراکتر امرده است که شناخت درستی از موقعیت یک زن در زندگی زناشویی ندارد و به دلیل ارتباط با دوستان مجردش، وظایف زناشویی خود را فراموش کرده و با بهره گیری از علاقه مفرط سعید نسبت به خود یک زندگی رها و آزاد را برای خود ساخته است. البته وی نیز به سعید علاقه مند است و با چک کردن گاه و بیگاه وی یا حساسیتی که به ارتباطات سعید نشان می دهد، این محبت را منعکس می کند.
آنچه در پی می آید بررسی سکانس هایی از فیلم است که قواعد سینما-سرگرمی تا حدودی در آن رعایت شده است.
1- سکانس آسانسور: مهمانی زنانه تمام شده و وقت خداحافظی است اما درست آنجایی که مخاطب در فکر این موضوع است که در سکانس بعدی چه اتفاقاتی قرار است بیفتد ما با ادامه سکانس روبرو می شویم. سیمین و دوستانش بحث طولانی جدیدی را در جلوی درب آسانسور آغاز می کنند و این همان بازتاب سینمایی خصایص زنانه است زیرا زن ها از ارتباط کلامی بسیار لذت می برند و این سکانس یک اشاره هنری به چنین ویژگی مهم زنانه ای است.